گزارش سفر به ایران.

 چنان که میدانید, کار اجرایی موسیقی یعنی کار ضبط استودیو و یا کنسرت یکی از اصلیترین دغدغههای من در زندگی بوده و هست.

دهم تیرماه امسال به قصد دیدار میهن ارجمند, دوستان نازنینم و خانواده راهی ایران شدم.

برنامه ها را آنچنان سر و سامان دادم که دو روز پس از رسیدن به میهن بتوانم در استودیو مشغول ضبط بشوم.

البّته ضبط یکی از کارها پیش از رفتن من به ایران آغاز شده بود و خواهم گفت چگونه و چرا.

جریان از اینجا شروع شد که در پاییز 1390 بر روی یکی از سروده های نابی که در اختیارم بود آهنگی گذاشتم.

سروده ای بود از بانوی یگانه شعر ایران زمین سیمین بانوی بهبهانی به نام نغمه درد.

سالها پیش که هنوز به آلمان نیامده بودم دوست ارجمندم، خواننده توانا مهندس ایمان نوریان این شعر را در اختیارم گذاشت و از من خواست تا بر آن آهنگی بگذارم.

من از آنجایی که به هیچ روی نمیخواهم به دنبال آهنگ بروم و همیشه اعتقادم بر این بوده که آهنگ خودش به سراغ من خواهد آمد، این شعر را پیش خود نگاه داشتم تا وقتش فرا برسد که بالاخره در پاییز سال 90 رسید.

و به راستی که بر خودم نیز اثر گذاشت. آری آمد آنچه شایسته این شعر بود در آواز دشتی هم آمد و شد آنچه باید بشود نغمه درد.

هنگامی که این ملودی را برای دوست گرامیم محمد بیات خواندم، بسیار از آن ستایش کرد و مرا مورد لطف بیپایان خویش قرار داد.

اما راستش فکرش را هم نمیکردم که او به من پیشنهاد کند تا تنظیم این کار رابه او بسپارم.

نخست آن که باید بگویم هیچ کس دیگری چنین پیشنهادی را به من نمیداد چرا که اگر مرا میشناخت می دانست که نمیپذیرم.

دو دیگر این که من اصلاً فکرش را هم نمیکردم که بتوانیم این کار را به این زودیها اجرایی کنیم.

اما راستش آنقدر تشویقهای محمد عزیز در من اثر گذاشت که با خود گفتم حالا که او هم تا بدین اندازه انرژی مثبت میدهد باید هر طور که هست این کار به همین زودی انجام بپذیرد.

و چنین بود که او به زودی دست به کار تنظیم آهنگ  شد و من هم تلاش کردم با اندک پس اندازی که داشتم کار را به استودیو ببریم.

بالاخره نیز چنین شد و آهنگ نغمه درد با شعر بانو سیمین بهبهانی، موسیقی رضا برون، تنظیم محمد بیات و صدای مهندس ایمان نوریان ضبط شد.

که در شبکه جهانی اینترنت در دسترس علاقمندان قرار گرفت و یکی از پر بینندهترین کارهای این جانب نیز میباشد.

از دیگر خاطرات خوب این سفر دیدار با خود بانو سیمین بهبهانی بود که به همراه دوست گرامی ایمان نوریان در تهران انجام گرفت.

همچنین توانستم در این مسافرت پنج قطعه دیگر نیز که خود شخصاً برای ارکستر سازهای ایرانی نوشته و تنظیم کرده بودم را ضبط نمایم.

در پایان روز پانزدهم مرداد ماه 1391 به آلمان باز گشتم تا دوباره آموختن را از سر بگیرم

آری دوباره من و غربت و دوری از میهن ارجمند.

مرداد ماه 1391

 

رضا برون دانشجوی رشته موسیقی

برلین آلمان.